periclitabundus

Latin

Etymology

perīclitor (try, prove, test) +‎ -bundus

Pronunciation

Adjective

perīclitābundus (feminine perīclitābunda, neuter perīclitābundum); first/second-declension adjective

  1. (post-classical, sometimes with genitive or dative) trying, testing, making a trial or essay

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative perīclitābundus perīclitābunda perīclitābundum perīclitābundī perīclitābundae perīclitābunda
genitive perīclitābundī perīclitābundae perīclitābundī perīclitābundōrum perīclitābundārum perīclitābundōrum
dative perīclitābundō perīclitābundae perīclitābundō perīclitābundīs
accusative perīclitābundum perīclitābundam perīclitābundum perīclitābundōs perīclitābundās perīclitābunda
ablative perīclitābundō perīclitābundā perīclitābundō perīclitābundīs
vocative perīclitābunde perīclitābunda perīclitābundum perīclitābundī perīclitābundae perīclitābunda

References