permagnificus

Latin

Etymology

From per- +‎ magnificus.

Pronunciation

Adjective

permagnificus (feminine permagnifica, neuter permagnificum); first/second-declension adjective

  1. Very sumptuous or magnificent

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative permagnificus permagnifica permagnificum permagnificī permagnificae permagnifica
genitive permagnificī permagnificae permagnificī permagnificōrum permagnificārum permagnificōrum
dative permagnificō permagnificae permagnificō permagnificīs
accusative permagnificum permagnificam permagnificum permagnificōs permagnificās permagnifica
ablative permagnificō permagnificā permagnificō permagnificīs
vocative permagnifice permagnifica permagnificum permagnificī permagnificae permagnifica

References

  • permagnificus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • permagnificus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • permagnificus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016