permanatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of permānō.

Participle

permānātus (feminine permānāta, neuter permānātum); first/second-declension participle

  1. permeated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative permānātus permānāta permānātum permānātī permānātae permānāta
genitive permānātī permānātae permānātī permānātōrum permānātārum permānātōrum
dative permānātō permānātae permānātō permānātīs
accusative permānātum permānātam permānātum permānātōs permānātās permānāta
ablative permānātō permānātā permānātō permānātīs
vocative permānāte permānāta permānātum permānātī permānātae permānāta