permeatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of permeō.

Participle

permeātus (feminine permeāta, neuter permeātum); first/second-declension participle

  1. traversed, penetrated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative permeātus permeāta permeātum permeātī permeātae permeāta
genitive permeātī permeātae permeātī permeātōrum permeātārum permeātōrum
dative permeātō permeātae permeātō permeātīs
accusative permeātum permeātam permeātum permeātōs permeātās permeāta
ablative permeātō permeātā permeātō permeātīs
vocative permeāte permeāta permeātum permeātī permeātae permeāta

References

  • permeatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • permeatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.