permetiens

Latin

Etymology

Present participle of permētior

Participle

permētiēns (genitive permētientis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative permētiēns permētientēs permētientia
genitive permētientis permētientium
dative permētientī permētientibus
accusative permētientem permētiēns permētientēs
permētientīs
permētientia
ablative permētiente
permētientī1
permētientibus
vocative permētiēns permētientēs permētientia

1When used purely as an adjective.