permiscendus
Latin
Etymology
Future passive participle of permisceō.
Participle
permiscendus (feminine permiscenda, neuter permiscendum); first/second-declension participle
- which is to be intermingled
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | permiscendus | permiscenda | permiscendum | permiscendī | permiscendae | permiscenda | |
| genitive | permiscendī | permiscendae | permiscendī | permiscendōrum | permiscendārum | permiscendōrum | |
| dative | permiscendō | permiscendae | permiscendō | permiscendīs | |||
| accusative | permiscendum | permiscendam | permiscendum | permiscendōs | permiscendās | permiscenda | |
| ablative | permiscendō | permiscendā | permiscendō | permiscendīs | |||
| vocative | permiscende | permiscenda | permiscendum | permiscendī | permiscendae | permiscenda | |