permiscens

Latin

Etymology

Present participle of permisceō.

Participle

permiscēns (genitive permiscentis); third-declension one-termination participle

  1. intermingling

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative permiscēns permiscentēs permiscentia
genitive permiscentis permiscentium
dative permiscentī permiscentibus
accusative permiscentem permiscēns permiscentēs
permiscentīs
permiscentia
ablative permiscente
permiscentī1
permiscentibus
vocative permiscēns permiscentēs permiscentia

1When used purely as an adjective.