permutacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin permūtātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɛr.muˈta.t͡sja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: per‧mu‧ta‧cja

Noun

permutacja f

  1. (mathematics) permutation (one-to-one mapping)
  2. (combinatorics) permutation (ordering of a set of distinct elements)

Declension

Declension of permutacja
singular plural
nominative permutacja permutacje
genitive permutacji permutacji/permutacyj (archaic)
dative permutacji permutacjom
accusative permutację permutacje
instrumental permutacją permutacjami
locative permutacji permutacjach
vocative permutacjo permutacje

Derived terms

adjective
  • permutacyjny

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.