perstrepitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of perstrepō
Participle
perstrepitus (feminine perstrepita, neuter perstrepitum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perstrepitus | perstrepita | perstrepitum | perstrepitī | perstrepitae | perstrepita | |
| genitive | perstrepitī | perstrepitae | perstrepitī | perstrepitōrum | perstrepitārum | perstrepitōrum | |
| dative | perstrepitō | perstrepitae | perstrepitō | perstrepitīs | |||
| accusative | perstrepitum | perstrepitam | perstrepitum | perstrepitōs | perstrepitās | perstrepita | |
| ablative | perstrepitō | perstrepitā | perstrepitō | perstrepitīs | |||
| vocative | perstrepite | perstrepita | perstrepitum | perstrepitī | perstrepitae | perstrepita | |