pestilentus
Latin
Etymology
From pestis (“disease, plague”) + -ilentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛs.tɪˈɫɛn.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pes.t̪iˈlɛn̪.t̪us]
Adjective
pestilentus (feminine pestilenta, neuter pestilentum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pestilentus | pestilenta | pestilentum | pestilentī | pestilentae | pestilenta | |
| genitive | pestilentī | pestilentae | pestilentī | pestilentōrum | pestilentārum | pestilentōrum | |
| dative | pestilentō | pestilentae | pestilentō | pestilentīs | |||
| accusative | pestilentum | pestilentam | pestilentum | pestilentōs | pestilentās | pestilenta | |
| ablative | pestilentō | pestilentā | pestilentō | pestilentīs | |||
| vocative | pestilente | pestilenta | pestilentum | pestilentī | pestilentae | pestilenta | |
Derived terms
References
- “pestilentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pestilentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.