phagedaenicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek φαγεδαινικός (phagedainikós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʰa.ɡɛˈdae̯.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fa.d͡ʒeˈd̪ɛː.ni.kus]
Adjective
phagedaenicus (feminine phagedaenica, neuter phagedaenicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | phagedaenicus | phagedaenica | phagedaenicum | phagedaenicī | phagedaenicae | phagedaenica | |
| genitive | phagedaenicī | phagedaenicae | phagedaenicī | phagedaenicōrum | phagedaenicārum | phagedaenicōrum | |
| dative | phagedaenicō | phagedaenicae | phagedaenicō | phagedaenicīs | |||
| accusative | phagedaenicum | phagedaenicam | phagedaenicum | phagedaenicōs | phagedaenicās | phagedaenica | |
| ablative | phagedaenicō | phagedaenicā | phagedaenicō | phagedaenicīs | |||
| vocative | phagedaenice | phagedaenica | phagedaenicum | phagedaenicī | phagedaenicae | phagedaenica | |
Related terms
References
- “phagedaenicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- phagedaenicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.