phantasmaticus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʰan.tasˈma.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fan̪.t̪azˈmaː.t̪i.kus]
Adjective
phantasmaticus (feminine phantasmatica, neuter phantasmaticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | phantasmaticus | phantasmatica | phantasmaticum | phantasmaticī | phantasmaticae | phantasmatica | |
genitive | phantasmaticī | phantasmaticae | phantasmaticī | phantasmaticōrum | phantasmaticārum | phantasmaticōrum | |
dative | phantasmaticō | phantasmaticae | phantasmaticō | phantasmaticīs | |||
accusative | phantasmaticum | phantasmaticam | phantasmaticum | phantasmaticōs | phantasmaticās | phantasmatica | |
ablative | phantasmaticō | phantasmaticā | phantasmaticō | phantasmaticīs | |||
vocative | phantasmatice | phantasmatica | phantasmaticum | phantasmaticī | phantasmaticae | phantasmatica |
Related terms
References
- “phantasmaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- phantasmaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.