phantasmaticus

Latin

Etymology

From phantasma +‎ -icus.

Pronunciation

Adjective

phantasmaticus (feminine phantasmatica, neuter phantasmaticum); first/second-declension adjective

  1. imaginary, fantastic

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative phantasmaticus phantasmatica phantasmaticum phantasmaticī phantasmaticae phantasmatica
genitive phantasmaticī phantasmaticae phantasmaticī phantasmaticōrum phantasmaticārum phantasmaticōrum
dative phantasmaticō phantasmaticae phantasmaticō phantasmaticīs
accusative phantasmaticum phantasmaticam phantasmaticum phantasmaticōs phantasmaticās phantasmatica
ablative phantasmaticō phantasmaticā phantasmaticō phantasmaticīs
vocative phantasmatice phantasmatica phantasmaticum phantasmaticī phantasmaticae phantasmatica

References