pharyngeus
Latin
Etymology
From pharynx (“the pharynx”) + -eus (adjectival suffix), from Ancient Greek φᾰ́ρῠγξ (phắrŭnx, “throat”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʰaˈryŋ.ɡe.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [faˈrin̠ʲ.d͡ʒe.us]
Adjective
pharyngeus (feminine pharyngea, neuter pharyngeum); first/second-declension adjective (Late Latin)
- (anatomy) of or pertaining to the pharynx; pharyngeal
- Synonym: pharyngeālis
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pharyngeus | pharyngea | pharyngeum | pharyngeī | pharyngeae | pharyngea | |
| genitive | pharyngeī | pharyngeae | pharyngeī | pharyngeōrum | pharyngeārum | pharyngeōrum | |
| dative | pharyngeō | pharyngeae | pharyngeō | pharyngeīs | |||
| accusative | pharyngeum | pharyngeam | pharyngeum | pharyngeōs | pharyngeās | pharyngea | |
| ablative | pharyngeō | pharyngeā | pharyngeō | pharyngeīs | |||
| vocative | pharyngee | pharyngea | pharyngeum | pharyngeī | pharyngeae | pharyngea | |
Related terms
Descendants
- ⇒ English: pharyngeal