piórnik

Polish

Etymology

From pióro +‎ -nik. Compare French plumier.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpjur.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urɲik
  • Syllabification: piór‧nik

Noun

piórnik m inan (diminutive piórniczek)

  1. pencil case

Declension

Declension of piórnik
singular plural
nominative piórnik piórniki
genitive piórnika piórników
dative piórnikowi piórnikom
accusative piórnik piórniki
instrumental piórnikiem piórnikami
locative piórniku piórnikach
vocative piórniku piórniki

Further reading

  • piórnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • piórnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.