piękrzyć

From Middle Polish piękry +‎ -yć.

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /ˈpjɛ̃.kr̝ɨt͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /ˈpjɛ̃.kʂɨt͡ɕ/

piękrzyć impf

1. (transitive, Middle Polish) alternative form of piększyć
2. (reflexive with się, Middle Polish) alternative form of piększyć się

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “PIĘKRZYĆ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “PIĘKRZYĆ SIĘ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “piękrzyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 181
• Brückner, Aleksander (1927) “piękny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna