pielać
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *peľati.
Pronunciation
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈpjɛ.lat͡ɕ/
Verb
pielać impf
- (intransitive, Middle Polish, hapax legomenon) to hasten, to hurry, to make haste (to move or act quickly)
- Synonyms: (archaic) kwapić się, pospieszać, spieszyć
- 1564, S. Orzechowski, Quincunx[1], page B3v:
- witayćiéſz Pánowie Mázurowie/ cżemuż ták rychło z Wárſzáwy pielaćie do dom?
- [witajcież Panowie Mazurowie/ czemuz tak rychło z Warszawy pielacie do dom?]
- Welcome sir Masurians/Why are you rushing home from Warsaw so quickly?
Related terms
noun
Further reading
- Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/pielać on the Polish Wikisource.Wikisource pl
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pielać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]