pierść

• pirzść

Inherited from Proto-Slavic *pь̑rstь.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pʲɛ(ː)rɕt͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pʲɛrɕt͡ɕʲ/, /pʲerɕt͡ɕʲ/

pierść f

1. friable soil; dust

   Synonyms: proch, pyrz

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 335:

     A yako sloncze na nye vderzylo, nathychmyast zgorzalo ono naszyenye, ny myalo nad sobą pyersczy y nye moglo myecz maczyczye a przeto mvszylo vschnącz (et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terrae Mat 13, 5)

     [A jako słońce na nie uderzyło, natychmiast zgorzało ono nasienie, ni miało nad sobą pierści i nie mogło mieć macice a przeto musiło uschnąć (et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terrae Mat 13, 5)]

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pierść, pirzć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN