pillanata
Hungarian
Etymology
pillanat + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpilːɒnɒtɒ]
- Hyphenation: pil‧la‧na‧ta
Noun
pillanata
- third-person singular single-possession possessive of pillanat
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pillanata | — |
| accusative | pillanatát | — |
| dative | pillanatának | — |
| instrumental | pillanatával | — |
| causal-final | pillanatáért | — |
| translative | pillanatává | — |
| terminative | pillanatáig | — |
| essive-formal | pillanataként | — |
| essive-modal | pillanatául | — |
| inessive | pillanatában | — |
| superessive | pillanatán | — |
| adessive | pillanatánál | — |
| illative | pillanatába | — |
| sublative | pillanatára | — |
| allative | pillanatához | — |
| elative | pillanatából | — |
| delative | pillanatáról | — |
| ablative | pillanatától | — |
| non-attributive possessive – singular |
pillanatáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
pillanatáéi | — |