pillanatnyi
Hungarian
Etymology
pillanat (“moment”) + -nyi (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpilːɒnɒtɲi]
- Hyphenation: pil‧la‧nat‧nyi
- Rhymes: -ɲi
Adjective
pillanatnyi (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pillanatnyi | pillanatnyiak |
| accusative | pillanatnyit | pillanatnyiakat |
| dative | pillanatnyinak | pillanatnyiaknak |
| instrumental | pillanatnyival | pillanatnyiakkal |
| causal-final | pillanatnyiért | pillanatnyiakért |
| translative | pillanatnyivá | pillanatnyiakká |
| terminative | pillanatnyiig | pillanatnyiakig |
| essive-formal | pillanatnyiként | pillanatnyiakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | pillanatnyiban | pillanatnyiakban |
| superessive | pillanatnyin | pillanatnyiakon |
| adessive | pillanatnyinál | pillanatnyiaknál |
| illative | pillanatnyiba | pillanatnyiakba |
| sublative | pillanatnyira | pillanatnyiakra |
| allative | pillanatnyihoz | pillanatnyiakhoz |
| elative | pillanatnyiból | pillanatnyiakból |
| delative | pillanatnyiról | pillanatnyiakról |
| ablative | pillanatnyitól | pillanatnyiaktól |
| non-attributive possessive – singular |
pillanatnyié | pillanatnyiaké |
| non-attributive possessive – plural |
pillanatnyiéi | pillanatnyiakéi |
Derived terms
Further reading
- pillanatnyi in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.