pincett
Swedish
Etymology
Borrowed from French pincette. Attested since 1780.
Noun
pincett c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | pincett | pincetts |
| definite | pincetten | pincettens | |
| plural | indefinite | pincetter | pincetters |
| definite | pincetterna | pincetternas |