pingst
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish pinxte, pinxta, from Ancient Greek πεντηκοστή (pentēkostḗ). Cognate German Pfingsten.
Noun
pingst c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | pingst | pingsts |
| definite | pingsten | pingstens | |
| plural | indefinite | pingstar | pingstars |
| definite | pingstarna | pingstarnas |