pinsitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pīnsō
Participle
pīnsitus (feminine pīnsita, neuter pīnsitum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pīnsitus | pīnsita | pīnsitum | pīnsitī | pīnsitae | pīnsita | |
| genitive | pīnsitī | pīnsitae | pīnsitī | pīnsitōrum | pīnsitārum | pīnsitōrum | |
| dative | pīnsitō | pīnsitae | pīnsitō | pīnsitīs | |||
| accusative | pīnsitum | pīnsitam | pīnsitum | pīnsitōs | pīnsitās | pīnsita | |
| ablative | pīnsitō | pīnsitā | pīnsitō | pīnsitīs | |||
| vocative | pīnsite | pīnsita | pīnsitum | pīnsitī | pīnsitae | pīnsita | |
References
- “pinsitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press