piscaricius
Latin
Etymology
From pisc- (“fish”) + -āricius. Attested in the eighth century.[1]
Adjective
piscāricius (feminine piscāricia, neuter piscāricium); first/second-declension adjective (Early Medieval Latin)
- pertaining to fishing
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | piscāricius | piscāricia | piscāricium | piscāriciī | piscāriciae | piscāricia | |
| genitive | piscāriciī | piscāriciae | piscāriciī | piscāriciōrum | piscāriciārum | piscāriciōrum | |
| dative | piscāriciō | piscāriciae | piscāriciō | piscāriciīs | |||
| accusative | piscāricium | piscāriciam | piscāricium | piscāriciōs | piscāriciās | piscāricia | |
| ablative | piscāriciō | piscāriciā | piscāriciō | piscāriciīs | |||
| vocative | piscāricie | piscāricia | piscāricium | piscāriciī | piscāriciae | piscāricia | |
Descendants
- Italian: peschereccio, pescareccio
- Old French: pescherez
References
- ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “piscaricius”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 798