piscinalis
Latin
Etymology
From piscīna (“bath, pond”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɪs.kiːˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [piʃ.ʃiˈnaː.lis]
Adjective
piscīnālis (neuter piscīnāle); third-declension two-termination adjective
- of or belonging to a bath
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | piscīnālis | piscīnāle | piscīnālēs | piscīnālia | |
genitive | piscīnālis | piscīnālium | |||
dative | piscīnālī | piscīnālibus | |||
accusative | piscīnālem | piscīnāle | piscīnālēs piscīnālīs |
piscīnālia | |
ablative | piscīnālī | piscīnālibus | |||
vocative | piscīnālis | piscīnāle | piscīnālēs | piscīnālia |
Descendants
- English: piscinal
References
- “piscinalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- piscinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.