pituitiv
Romanian
Etymology
Adjective
pituitiv m or n (feminine singular pituitivă, masculine plural pituitivi, feminine and neuter plural pituitive)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | pituitiv | pituitivă | pituitivi | pituitive | |||
| definite | pituitivul | pituitiva | pituitivii | pituitivele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | pituitiv | pituitive | pituitivi | pituitive | |||
| definite | pituitivului | pituitivei | pituitivilor | pituitivelor | ||||