plánáil

Irish

Etymology

From plána +‎ -áil.

Verb

plánáil (present analytic plánálann, future analytic plánálfaidh, verbal noun plánáil, past participle plánáilte)

  1. (transitive) plane
    Synonyms: locair, scamh

Conjugation

conjugation of plánáil (first conjugation – B)
verbal noun plánáil
past participle plánáilte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present plánálaim plánálann tú;
plánálair† 		plánálann sé, sí plánálaimid plánálann sibh plánálann siad;
plánálaid† 		a phlánálann; a phlánálas /
a bplánálann* 		plánáiltear
past phlánáil mé; phlánálas phlánáil tú; phlánálais phlánáil sé, sí phlánálamar; phlánáil muid phlánáil sibh; phlánálabhair phlánáil siad; phlánáladar a phlánáil /
ar phlánáil* 		plánáladh
past habitual phlánálainn / bplánálainn‡‡ phlánáilteá / bplánáilteᇇ phlánáladh sé, sí / bplánáladh sé, s퇇 phlánálaimis; phlánáladh muid / bplánálaimis‡‡; bplánáladh muid‡‡ phlánáladh sibh / bplánáladh sibh‡‡ phlánálaidís; phlánáladh siad / bplánálaidís‡‡; bplánáladh siad‡‡ a phlánáladh /
a bplánáladh* 		phlánáiltí / bplánáilt퇇
future plánálfaidh mé;
plánálfad 		plánálfaidh tú;
plánálfair† 		plánálfaidh sé, sí plánálfaimid;
plánálfaidh muid 		plánálfaidh sibh plánálfaidh siad;
plánálfaid† 		a phlánálfaidh; a phlánálfas /
a bplánálfaidh* 		plánálfar
conditional phlánálfainn / bplánálfainn‡‡ phlánálfá / bplánálfᇇ phlánálfadh sé, sí / bplánálfadh sé, s퇇 phlánálfaimis; phlánálfadh muid / bplánálfaimis‡‡; bplánálfadh muid‡‡ phlánálfadh sibh / bplánálfadh sibh‡‡ phlánálfaidís; phlánálfadh siad / bplánálfaidís‡‡; bplánálfadh siad‡‡ a phlánálfadh /
a bplánálfadh* 		phlánálfaí / bplánálfa퇇
subjunctive
present go bplánála mé;
go bplánálad† 		go bplánála tú;
go bplánálair† 		go bplánála sé, sí go bplánálaimid;
go bplánála muid 		go bplánála sibh go bplánála siad;
go bplánálaid† 		— go bplánáiltear
past dá bplánálainn dá bplánáilteá dá bplánáladh sé, sí dá bplánálaimis;
dá bplánáladh muid 		dá bplánáladh sibh dá bplánálaidís;
dá bplánáladh siad 		— dá bplánáiltí
imperative
– plánálaim plánáil plánáladh sé, sí plánálaimis plánálaigí;
plánálaidh† 		plánálaidís — plánáiltear

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

plánáil f (genitive singular plánála)

  1. verbal noun of plánáil

Declension

Declension of plánáil (third declension, no plural)
bare forms
singular
nominative plánáil
vocative a phlánáil
genitive plánála
dative plánáil
forms with the definite article
singular
nominative an phlánáil
genitive na plánála
dative leis an bplánáil
don phlánáil

Mutation

Mutated forms of plánáil
radical lenition eclipsis
plánáil phlánáil bplánáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.