plâk

See also: Plak, plak, and plāk-

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پلاق (plak), from French plaque. Doublet of plaka.

Noun

plâk (definite accusative plağı, plural plâklar)

  1. gramophone record, vinyl record [from 1900s]

Declension

Declension of plâk
singular plural
nominative plâk plâklar
definite accusative plağı plâkları
dative plağa plâklara
locative plâkta plâklarda
ablative plâktan plâklardan
genitive plağın plâkların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular plağım plâklarım
2nd singular plağın plâkların
3rd singular plağı plâkları
1st plural plağımız plâklarımız
2nd plural plağınız plâklarınız
3rd plural plâkları plâkları
definite accusative
singular plural
1st singular plağımı plâklarımı
2nd singular plağını plâklarını
3rd singular plağını plâklarını
1st plural plağımızı plâklarımızı
2nd plural plağınızı plâklarınızı
3rd plural plâklarını plâklarını
dative
singular plural
1st singular plağıma plâklarıma
2nd singular plağına plâklarına
3rd singular plağına plâklarına
1st plural plağımıza plâklarımıza
2nd plural plağınıza plâklarınıza
3rd plural plâklarına plâklarına
locative
singular plural
1st singular plağımda plâklarımda
2nd singular plağında plâklarında
3rd singular plağında plâklarında
1st plural plağımızda plâklarımızda
2nd plural plağınızda plâklarınızda
3rd plural plâklarında plâklarında
ablative
singular plural
1st singular plağımdan plâklarımdan
2nd singular plağından plâklarından
3rd singular plağından plâklarından
1st plural plağımızdan plâklarımızdan
2nd plural plağınızdan plâklarınızdan
3rd plural plâklarından plâklarından
genitive
singular plural
1st singular plağımın plâklarımın
2nd singular plağının plâklarının
3rd singular plağının plâklarının
1st plural plağımızın plâklarımızın
2nd plural plağınızın plâklarınızın
3rd plural plâklarının plâklarının

References