placandus
Latin
Etymology
Future passive participle of plācō.
Participle
plācandus (feminine plācanda, neuter plācandum); first/second-declension participle
- which is to be appeased
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | plācandus | plācanda | plācandum | plācandī | plācandae | plācanda | |
| genitive | plācandī | plācandae | plācandī | plācandōrum | plācandārum | plācandōrum | |
| dative | plācandō | plācandae | plācandō | plācandīs | |||
| accusative | plācandum | plācandam | plācandum | plācandōs | plācandās | plācanda | |
| ablative | plācandō | plācandā | plācandō | plācandīs | |||
| vocative | plācande | plācanda | plācandum | plācandī | plācandae | plācanda | |