plainant
English
Etymology
See
plain
(
verb
)
.
Noun
plainant
(
plural
plainants
)
(
law
,
obsolete
)
someone who makes
complaint
; the
plaintiff
.
References
“
plainant
”, in
Webster’s Revised Unabridged Dictionary
, Springfield, Mass.:
G. & C. Merriam
,
1913
,
→OCLC
.
Anagrams
plantain