plama

Inherited from Old Polish plana, from Proto-Slavic *plěna.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ama
• Syllabification: pla‧ma

plama f (diminutive plamka)

1. stain (discolored spot or area)
2. stain (something tainting of one's character)
3. (Kielce) synonym of flegma

   Matusia plują plamą. ― Mother is spitting up phlegm.

   Plama się odrywa u mnie. ― I'm coughing up phlegm.

4. (Kielce) synonym of wstyd

• plama in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plama in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Siarkowski (1878) “plama”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 251
• Władysław Siarkowski (1891) “plama”, in “Słowniczek gwary ludowej z okolic Pińczowa”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, page 338

From English plumber.

plama

1. plumber