plantatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of plantō.

Participle

plantātus (feminine plantāta, neuter plantātum); first/second-declension participle

  1. planted
  2. propagated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative plantātus plantāta plantātum plantātī plantātae plantāta
genitive plantātī plantātae plantātī plantātōrum plantātārum plantātōrum
dative plantātō plantātae plantātō plantātīs
accusative plantātum plantātam plantātum plantātōs plantātās plantāta
ablative plantātō plantātā plantātō plantātīs
vocative plantāte plantāta plantātum plantātī plantātae plantāta