plasticus

Latin

Etymology

From Ancient Greek πλαστικός (plastikós, shapable, mouldable).
By surface analysis, plast(ēs) (shaper”, “moulder) +‎ -icus (adjective-forming suffix).

Pronunciation

Adjective

plasticus (feminine plastica, neuter plasticum); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to moulding or shaping.
  2. (New Latin) Made of plastic.
    • 2018, Tuomo Pekkanen, De eiectamentis plasticis [1], Nuntii Latini 30.3.2018:
      In regione maritima inter Californiam et Insulas Havaianas patente tanta eiectamentorum plasticorum copia fluctuat, ut magnitudine aream Francogalliae ter excedat.
      In the waters between California and Hawaii, such an amount of plastic waste bobs around that it exceeds thrice the area of France.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative plasticus plastica plasticum plasticī plasticae plastica
genitive plasticī plasticae plasticī plasticōrum plasticārum plasticōrum
dative plasticō plasticae plasticō plasticīs
accusative plasticum plasticam plasticum plasticōs plasticās plastica
ablative plasticō plasticā plasticō plasticīs
vocative plastice plastica plasticum plasticī plasticae plastica

Descendants

  • Catalan: plàstic
  • English: plastic
  • French: plastique
  • Italian: plastico
  • Portuguese: plástico
  • Romanian: plastic
  • Spanish: plástico

References