plasticus
Latin
Etymology
From Ancient Greek πλαστικός (plastikós, “shapable, mouldable”).
By surface analysis, plast(ēs) (“shaper”, “moulder”) + -icus (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpɫas.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈplas.t̪i.kus]
Adjective
plasticus (feminine plastica, neuter plasticum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to moulding or shaping.
- (New Latin) Made of plastic.
- 2018, Tuomo Pekkanen, De eiectamentis plasticis [1], Nuntii Latini 30.3.2018:
- In regione maritima inter Californiam et Insulas Havaianas patente tanta eiectamentorum plasticorum copia fluctuat, ut magnitudine aream Francogalliae ter excedat.
- In the waters between California and Hawaii, such an amount of plastic waste bobs around that it exceeds thrice the area of France.
- 2018, Tuomo Pekkanen, De eiectamentis plasticis [1], Nuntii Latini 30.3.2018:
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | plasticus | plastica | plasticum | plasticī | plasticae | plastica | |
| genitive | plasticī | plasticae | plasticī | plasticōrum | plasticārum | plasticōrum | |
| dative | plasticō | plasticae | plasticō | plasticīs | |||
| accusative | plasticum | plasticam | plasticum | plasticōs | plasticās | plastica | |
| ablative | plasticō | plasticā | plasticō | plasticīs | |||
| vocative | plastice | plastica | plasticum | plasticī | plasticae | plastica | |
Related terms
Descendants
References
- “plasticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "plasticus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- plasticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.