plesz

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *plěšь.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /plʲɛʃ/
  • IPA(key): (15th CE) /plʲɛʃ/

Noun

plesz f

  1. (Christianity) tonsure (bald patch resulting from being tonsured)
    • 1885-2024 [XV p. post.], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[1], volume V, page 9:
      Plesz plata
      [Plesz plata]

Descendants

  • Polish: (obsolete) plesz

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “plesz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish plesz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈplɛʂ/
  • Rhymes: -ɛʂ
  • Syllabification: plesz

Noun

plesz m inan

  1. (Christianity, obsolete) tonsure (bald patch resulting from being tonsured)
    Synonym: tonsura

Declension

Further reading

  • plesz in Polish dictionaries at PWN
  • plesz”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022