Irish
Etymology
From plucaire (“cheeky person”, from pluc (“cheek”)) + -acht. Compare Scottish Gaelic plucaireachd.
Noun
plucaireacht f (genitive singular plucaireachta)
- impertinence, cheek
Declension
Declension of plucaireacht (third declension, no plural)
|
|
Mutation
Mutated forms of plucaireacht
| radical
|
lenition
|
eclipsis
|
| plucaireacht
|
phlucaireacht
|
bplucaireacht
|
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- “plucaireacht”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1904) “plucaireaċt”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 547
- Ó Dónaill, Niall (1977) “plucaireacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN