plumbatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of plumbō
Participle
plumbātus (feminine plumbāta, neuter plumbātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | plumbātus | plumbāta | plumbātum | plumbātī | plumbātae | plumbāta | |
| genitive | plumbātī | plumbātae | plumbātī | plumbātōrum | plumbātārum | plumbātōrum | |
| dative | plumbātō | plumbātae | plumbātō | plumbātīs | |||
| accusative | plumbātum | plumbātam | plumbātum | plumbātōs | plumbātās | plumbāta | |
| ablative | plumbātō | plumbātā | plumbātō | plumbātīs | |||
| vocative | plumbāte | plumbāta | plumbātum | plumbātī | plumbātae | plumbāta | |
References
- "plumbatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)