pluralis
Danish
Noun
pluralis
Synonyms
Dutch
Etymology
Learned borrowing from Latin plurālis.
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
pluralis m (plural pluralissen or pluralia)
- (grammar) synonym of meervoud (“plural”)
- Deze vormen zijn pluralia, maar het laatste woord is geen pluralis. ― These forms are plurals, but the last word is not a plural.
Related terms
- plurale tantum
- pluralis majestatis
- pluralisme
- pluralist
- pluriform
- plus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɫuːˈraː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pluˈraː.lis]
Adjective
plūrālis (neuter plūrāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | plūrālis | plūrāle | plūrālēs | plūrālia | |
genitive | plūrālis | plūrālium | |||
dative | plūrālī | plūrālibus | |||
accusative | plūrālem | plūrāle | plūrālēs plūrālīs |
plūrālia | |
ablative | plūrālī | plūrālibus | |||
vocative | plūrālis | plūrāle | plūrālēs | plūrālia |
Derived terms
- plūrāle tantum
- plūrālis commūnis
- plūrālis maiestāticus
- plūrālis maiestātis
- plūrālis modestiae
Related terms
- plūrālitās
- plūrāliter
- plūrātīvus
- plūs
Descendants
Noun
plūrālis m (genitive plūrālis); third declension
Declension
Third-declension noun (i-stem).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | plūrālis | plūrālēs |
genitive | plūrālis | plūrālium |
dative | plūrālī | plūrālibus |
accusative | plūrālem | plūrālēs plūrālīs |
ablative | plūrāle | plūrālibus |
vocative | plūrālis | plūrālēs |
References
- “pluralis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pluralis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Swedish
Noun
pluralis n