plurivocus
Latin
Etymology
By surface analysis, plūs (“more”) + -i- (connecting vowel) + -vocus (“having meaning”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɫuːˈrɪ.wɔ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pluˈriː.vo.kus]
Adjective
plūrivocus (feminine plūrivoca, neuter plūrivocum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) Having different meanings or interpretations.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | plūrivocus | plūrivoca | plūrivocum | plūrivocī | plūrivocae | plūrivoca | |
| genitive | plūrivocī | plūrivocae | plūrivocī | plūrivocōrum | plūrivocārum | plūrivocōrum | |
| dative | plūrivocō | plūrivocae | plūrivocō | plūrivocīs | |||
| accusative | plūrivocum | plūrivocam | plūrivocum | plūrivocōs | plūrivocās | plūrivoca | |
| ablative | plūrivocō | plūrivocā | plūrivocō | plūrivocīs | |||
| vocative | plūrivoce | plūrivoca | plūrivocum | plūrivocī | plūrivocae | plūrivoca | |
Descendants
- Italian: plurivoco
References
- “plurivocus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- plurivocus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.