połamać

Polish

Etymology

From po- +‎ łamać.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈwa.mat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: po‧ła‧mać

Verb

połamać pf

  1. (transitive) to break many things or in many places
  2. (reflexive with się) to break, to become broken

Conjugation

Conjugation of połamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połamać
future tense 1st połamię połamiemy
2nd połamiesz połamiecie
3rd połamie połamią
impersonal połamie się
past tense 1st połamałem,
-(e)m połamał 		połamałam,
-(e)m połamała 		połamałom,
-(e)m połamało 		połamaliśmy,
-(e)śmy połamali 		połamałyśmy,
-(e)śmy połamały
2nd połamałeś,
-(e)ś połamał 		połamałaś,
-(e)ś połamała 		połamałoś,
-(e)ś połamało 		połamaliście,
-(e)ście połamali 		połamałyście,
-(e)ście połamały
3rd połamał połamała połamało połamali połamały
impersonal połamano
conditional 1st połamałbym,
bym połamał 		połamałabym,
bym połamała 		połamałobym,
bym połamało 		połamalibyśmy,
byśmy połamali 		połamałybyśmy,
byśmy połamały
2nd połamałbyś,
byś połamał 		połamałabyś,
byś połamała 		połamałobyś,
byś połamało 		połamalibyście,
byście połamali 		połamałybyście,
byście połamały
3rd połamałby,
by połamał 		połamałaby,
by połamała 		połamałoby,
by połamało 		połamaliby,
by połamali 		połamałyby,
by połamały
impersonal połamano by
imperative 1st niech połamię połammy
2nd połam połamcie
3rd niech połamie niech połamią
passive adjectival participle połamany połamana połamane połamani połamane
anterior adverbial participle połamawszy
verbal noun połamanie

Further reading

  • połamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • połamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.