poślubić

Polish

Etymology

From po- +‎ ślub +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈɕlu.bit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ślu‧bić

Verb

poślubić pf (imperfective poślubiać)

  1. (transitive) to espouse, to marry, to wed
    Synonym: zaślubić

Conjugation

Conjugation of poślubić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poślubić
future tense 1st poślubię poślubimy
2nd poślubisz poślubicie
3rd poślubi poślubią
impersonal poślubi się
past tense 1st poślubiłem,
-(e)m poślubił 		poślubiłam,
-(e)m poślubiła 		poślubiłom,
-(e)m poślubiło 		poślubiliśmy,
-(e)śmy poślubili 		poślubiłyśmy,
-(e)śmy poślubiły
2nd poślubiłeś,
-(e)ś poślubił 		poślubiłaś,
-(e)ś poślubiła 		poślubiłoś,
-(e)ś poślubiło 		poślubiliście,
-(e)ście poślubili 		poślubiłyście,
-(e)ście poślubiły
3rd poślubił poślubiła poślubiło poślubili poślubiły
impersonal poślubiono
conditional 1st poślubiłbym,
bym poślubił 		poślubiłabym,
bym poślubiła 		poślubiłobym,
bym poślubiło 		poślubilibyśmy,
byśmy poślubili 		poślubiłybyśmy,
byśmy poślubiły
2nd poślubiłbyś,
byś poślubił 		poślubiłabyś,
byś poślubiła 		poślubiłobyś,
byś poślubiło 		poślubilibyście,
byście poślubili 		poślubiłybyście,
byście poślubiły
3rd poślubiłby,
by poślubił 		poślubiłaby,
by poślubiła 		poślubiłoby,
by poślubiło 		poślubiliby,
by poślubili 		poślubiłyby,
by poślubiły
impersonal poślubiono by
imperative 1st niech poślubię poślubmy
2nd poślub poślubcie
3rd niech poślubi niech poślubią
passive adjectival participle poślubiony poślubiona poślubione poślubieni poślubione
anterior adverbial participle poślubiwszy
verbal noun poślubienie

Further reading

  • poślubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poślubić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.