pożreć

Polish

Etymology

From po- +‎ żreć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.ʐrɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔʐrɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧żreć

Verb

pożreć pf (imperfective pożerać)

  1. (transitive) to devour
  2. (reflexive with się, colloquial) to have an argument

Conjugation

Conjugation of pożreć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pożreć
future tense 1st pożrę pożremy
2nd pożresz pożrecie
3rd pożre pożrą
impersonal pożre się
past tense 1st pożarłem,
-(e)m pożarł 		pożarłam,
-(e)m pożarła 		pożarłom,
-(e)m pożarło 		pożarliśmy,
-(e)śmy pożarli 		pożarłyśmy,
-(e)śmy pożarły
2nd pożarłeś,
-(e)ś pożarł 		pożarłaś,
-(e)ś pożarła 		pożarłoś,
-(e)ś pożarło 		pożarliście,
-(e)ście pożarli 		pożarłyście,
-(e)ście pożarły
3rd pożarł pożarła pożarło pożarli pożarły
impersonal pożarto
conditional 1st pożarłbym,
bym pożarł 		pożarłabym,
bym pożarła 		pożarłobym,
bym pożarło 		pożarlibyśmy,
byśmy pożarli 		pożarłybyśmy,
byśmy pożarły
2nd pożarłbyś,
byś pożarł 		pożarłabyś,
byś pożarła 		pożarłobyś,
byś pożarło 		pożarlibyście,
byście pożarli 		pożarłybyście,
byście pożarły
3rd pożarłby,
by pożarł 		pożarłaby,
by pożarła 		pożarłoby,
by pożarło 		pożarliby,
by pożarli 		pożarłyby,
by pożarły
impersonal pożarto by
imperative 1st niech pożrę pożryjmy
2nd pożryj pożryjcie
3rd niech pożre niech pożrą
passive adjectival participle pożarty pożarta pożarte pożarci pożarte
anterior adverbial participle pożarłszy
verbal noun pożarcie

Further reading

  • pożreć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pożreć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.