po mieczu

Old Polish

Etymology

Literally, by sword.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔ mʲɛt͡ʃʲʲu/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔ mʲɛt͡ʃʲʲu/

Adverb

po mieczu (not comparable)

  1. (idiomatic) paternally, on the spear side
    • 1875 [c. 1455-1460], Zygmunt Celichowski, editor, Słowniczek łacińsko- polski wyrazów prawa magdeburskiego z wieku XV. Przedruk homograficzny z kodeksu kórnickiego[1], page 1:
      Agnatus rodzycz po myeczv
      [Agnatus, rodzic po mieczu]

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “1. miecz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Literally, by sword.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ‿ˈmjɛ.t͡ʂu/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂu
  • Syllabification: po‿mie‧czu

Adjective

po mieczu (not comparable, no derived adverb)

  1. (idiomatic, literary) paternal (received or inherited from one's father)
    Coordinate term: po kądzieli

Adverb

po mieczu (not comparable)

  1. (idiomatic, literary) paternally, on the spear side
    Coordinate term: po kądzieli

Further reading

  • po mieczu in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • po mieczu in Polish dictionaries at PWN