pobłysk

Polish

Etymology

Deverbal from pobłyskać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.bwɘsk/
  • Rhymes: -ɔbwɘsk
  • Syllabification: po‧błysk

Noun

pobłysk m inan

  1. (literary) reflection (something that is reflected)
    Synonyms: odbicie, odblask, odbłysk, refleks

Declension

Declension of pobłysk
singular plural
nominative pobłysk pobłyski
genitive pobłysku pobłysków
dative pobłyskowi pobłyskom
accusative pobłysk pobłyski
instrumental pobłyskiem pobłyskami
locative pobłysku pobłyskach
vocative pobłysku pobłyski

Derived terms

adjective
  • pobłyskliwy
verbs
  • pobłyskać
  • pobłyskiwać
  • pobłysnąć

Further reading

  • pobłysk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pobłysk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.