pocieszyciel

Polish

Etymology

From pocieszyć +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.t͡ɕɛˈʂɘ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧cie‧szy‧ciel

Noun

pocieszyciel m pers (female equivalent pocieszycielka)

  1. comforter, consoler
    Synonym: paraklet

Declension

Declension of pocieszyciel
singular plural
nominative pocieszyciel pocieszyciele
genitive pocieszyciela pocieszycieli
dative pocieszycielowi pocieszycielom
accusative pocieszyciela pocieszycieli
instrumental pocieszycielem pocieszycielami
locative pocieszycielu pocieszycielach
vocative pocieszycielu pocieszyciele

Further reading

  • pocieszyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pocieszyciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.