podbój

Polish

Etymology

Deverbal from podbić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔd.buj/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdbuj
  • Syllabification: pod‧bój

Noun

podbój m inan

  1. conquest, subjugation

Declension

Declension of podbój
singular plural
nominative podbój podboje
genitive podboju podbojów/podboi
dative podbojowi podbojom
accusative podbój podboje
instrumental podbojem podbojami
locative podboju podbojach
vocative podboju podboje
verbs

Further reading

  • podbój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podbój in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.