poganiacz

Polish

Etymology

From poganiać +‎ -acz. Cognate with Vilamovian puøguənič, Carpathian Rusyn поганяч (pohanjač).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈɡa.ɲat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲat͡ʂ
  • Syllabification: po‧ga‧niacz

Noun

poganiacz m pers

  1. drover

Declension

Declension of poganiacz
singular plural
nominative poganiacz poganiacze
genitive poganiacza poganiaczy / poganiaczów
dative poganiaczowi poganiaczom
accusative poganiacza poganiaczy / poganiaczów
instrumental poganiaczem poganiaczami
locative poganiaczu poganiaczach
vocative poganiaczu poganiacze

Further reading

  • poganiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poganiacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.