pokładający

From pokładać +‎ -ący. First attested in 1466.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔkɫadajɑ̃t͡sʲiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔkɫadajɑ̃t͡sʲi/

pokładający

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) sacrificed
   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 12:

     Deus... oblatas, pokladayączych, ex eis, gl. sc. furtis vsuris, victimas aspernatur

     [tDeus... oblatas, pokładających, ex eis, gl. sc. furtis vsuris, victimas aspernatur]

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pokładający”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /pɔ.kwa.daˈjɔn.t͡sɘ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: po‧kła‧da‧ją‧cy

pokładający (active adjectival)

1. active adjectival participle of pokładać