pokłonić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pokloniti. By surface analysis, po- +‎ kłonić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈkwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio 1; “pokłonić”:(file)
  • Audio 2; “pokłonić się”:(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: po‧kło‧nić

Verb

pokłonić pf

  1. (reflexive with się, formal) to bow (in deference)

Conjugation

Conjugation of pokłonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokłonić
future tense 1st pokłonię pokłonimy
2nd pokłonisz pokłonicie
3rd pokłoni pokłonią
impersonal pokłoni się
past tense 1st pokłoniłem,
-(e)m pokłonił 		pokłoniłam,
-(e)m pokłoniła 		pokłoniłom,
-(e)m pokłoniło 		pokłoniliśmy,
-(e)śmy pokłonili 		pokłoniłyśmy,
-(e)śmy pokłoniły
2nd pokłoniłeś,
-(e)ś pokłonił 		pokłoniłaś,
-(e)ś pokłoniła 		pokłoniłoś,
-(e)ś pokłoniło 		pokłoniliście,
-(e)ście pokłonili 		pokłoniłyście,
-(e)ście pokłoniły
3rd pokłonił pokłoniła pokłoniło pokłonili pokłoniły
impersonal pokłoniono
conditional 1st pokłoniłbym,
bym pokłonił 		pokłoniłabym,
bym pokłoniła 		pokłoniłobym,
bym pokłoniło 		pokłonilibyśmy,
byśmy pokłonili 		pokłoniłybyśmy,
byśmy pokłoniły
2nd pokłoniłbyś,
byś pokłonił 		pokłoniłabyś,
byś pokłoniła 		pokłoniłobyś,
byś pokłoniło 		pokłonilibyście,
byście pokłonili 		pokłoniłybyście,
byście pokłoniły
3rd pokłoniłby,
by pokłonił 		pokłoniłaby,
by pokłoniła 		pokłoniłoby,
by pokłoniło 		pokłoniliby,
by pokłonili 		pokłoniłyby,
by pokłoniły
impersonal pokłoniono by
imperative 1st niech pokłonię pokłońmy
2nd pokłoń pokłońcie
3rd niech pokłoni niech pokłonią
anterior adverbial participle pokłoniwszy
verbal noun pokłonienie

Further reading

  • pokłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.