pokajanie

Polish

Etymology

From pokajać +‎ -anie.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /pɔ.kaˈja.ɲɛ/
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: po‧ka‧ja‧nie

Noun

pokajanie n

  1. verbal noun of pokajać

Declension

Further reading

  • Antoni Kalina, editor (1898), “pokajanie”, in Lud. Organ Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie (in Polish), volume 4, Lviv: Towarzystwo Ludoznawcze, page 307