pokojowość
Polish
Etymology
From pokojowy + -ość. First attested in 1856.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.kɔˈjɔ.vɔɕt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
- Syllabification: po‧ko‧jo‧wość
Noun
pokojowość f
Declension
Declension of pokojowość
| singular | |
|---|---|
| nominative | pokojowość |
| genitive | pokojowości |
| dative | pokojowości |
| accusative | pokojowość |
| instrumental | pokojowością |
| locative | pokojowości |
| vocative | pokojowości |
References
Further reading
- pokojowość in Polish dictionaries at PWN
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokojowość”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 501
- pokojowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego