poleźć

Polish

Etymology

From po- +‎ leźć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧leźć

Verb

poleźć pf (imperfective determinate leźć, indeterminate łazić)

  1. (colloquial, intransitive) to drag one's heels
  2. (colloquial, intransitive, derogatory) to butt in somewhere

Conjugation

Conjugation of poleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poleźć
future tense 1st polezę poleziemy
2nd poleziesz poleziecie
3rd polezie polezą
impersonal polezie się
past tense 1st polazłem,
-(e)m polazł 		polazłam,
-(e)m polazła 		polazłom,
-(e)m polazło 		poleźliśmy,
-(e)śmy poleźli 		polazłyśmy,
-(e)śmy polazły
2nd polazłeś,
-(e)ś polazł 		polazłaś,
-(e)ś polazła 		polazłoś,
-(e)ś polazło 		poleźliście,
-(e)ście poleźli 		polazłyście,
-(e)ście polazły
3rd polazł polazła polazło poleźli polazły
impersonal poleziono
conditional 1st polazłbym,
bym polazł 		polazłabym,
bym polazła 		polazłobym,
bym polazło 		poleźlibyśmy,
byśmy poleźli 		polazłybyśmy,
byśmy polazły
2nd polazłbyś,
byś polazł 		polazłabyś,
byś polazła 		polazłobyś,
byś polazło 		poleźlibyście,
byście poleźli 		polazłybyście,
byście polazły
3rd polazłby,
by polazł 		polazłaby,
by polazła 		polazłoby,
by polazło 		poleźliby,
by poleźli 		polazłyby,
by polazły
impersonal poleziono by
imperative 1st niech polezę poleźmy
2nd poleź poleźcie
3rd niech polezie niech polezą
anterior adverbial participle polazłszy
verbal noun polezienie

Further reading

  • poleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.